จดหมายจากบัณฑิต DOU
มหาวิทยาลัยที่สอนทางด้านพระพุทธศาสนาทางไกลแห่งแรกของโลก
ศรัทธาพาพ้นทุกข์
บุคคลจะอายุยืนเพราะทรัพย์ก็หาไม่ จะละความแก่ไปเพราะทรัพย์ก็หาไม่ นักปราชญ์ทั้งหลายกล่าวชีวิตว่าเป็นของน้อย ไม่ยั่งยืน มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา คนพาลถูกอารมณ์ที่ไม่พอใจเบียดเบียน ย่อมอยู่เป็นทุกข์เพราะความเป็นพาล ส่วนนักปราชญ์ถูกผัสสะถูกต้องแล้วย่อมไม่หวั่นไหว ปัญญาจัดว่าประเสริฐกว่าทรัพย์ เพราะปัญญาเป็นเหตุให้บรรลุพระนิพพาน แต่คนพาลไม่ปรารถนาจะบรรลุ พากันทำความชั่วต่างๆ วนเวียนอยู่ในภพน้อยภพใหญ่เพราะความหลง ผู้ใดทำความชั่วเพราะความหลง ผู้นั้นจะต้องเวียนตายเวียนเกิด อยู่ในวัฏสงสารร่ำไป
ว่าด้วยเรื่อง...ลูกนิมิต
ลูกนิมิต คืออะไร มีความหมายและสำคัญอย่างไรในทางพระพุทธศาสนา
จดหมายจากชาวเชียงตุง
พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ ลูกและทุกคนที่นี่ ซาบซึ้งในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆค่ะ ที่แม้พระเดชพระคุณหลวงพ่อจะอยู่ไกลมาก แต่ก็ยังรักพวกเราที่นี่มาก และยังห่วงใยพระพุทธศาสนาในเชียงตุง ลูกปลื้มใจมากจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ มันปลื้มปีติใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่นึกว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จะเมตตาพวกเราชาวเชียงตุงขนาดนี้
ทำจิตให้เลื่อมใส
เพราะเหตุที่จิตผ่องใส สัตว์บางพวกในโลกนี้ เมื่อแตกกายทำลายขันธ์ ย่อมไปสู่สุคติโลกสวรรค์
อุปสรรคและวิธีแก้ไข อาการ ง่วง-หลับ
ร่างกายอ่อนเพลีย อ่อนล้า ทำให้นั่งหลับ นั่งโยกเยก รู้สึกมึนงง ง่วงซึม อยากนอน หาว บ่อย ตาลอย ลืมตาไม่ขึ้น คอตก หายใจแรง กรน ไม่สามารถประคองสติได้ตลอดเวลา
ถนนสายความฝัน
เรื่องราวของทหารแห่งกองทัพธรรม...ผู้เปรียบประดุจช้างศึก ซึ่งแม้ในบางช่วงของชีวิตอาจเผลอใจไปบ้างเหมือนช้างศึกตกหล่ม แต่เมื่อได้ยินเสียงกลองรบก็ฮึกเหิมขึ้นจากหล่มได้ และเข้าสู่สมรภูมิอย่างองอาจ...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของท่าน ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
โทษของการพูดไม่ถูกกาล
การกล่าววาจาสุภาษิต เป็นมงคลอันสูงสุด
โทษของการว่าร้ายผู้อื่น
พูดแต่วาจาสุภาษิต ซึ่งพระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า ถ้าอารยชนใคร่จะพูด ก็เป็นผู้ฉลาด รู้จักกาล พูดแต่ถ้อยคำที่ประกอบด้วยเหตุผลที่อารยชนประพฤติกัน ไม่พูดด้วยความโกรธ ไม่ยกตัว มีใจสงบ ไม่ตีเสมอ ไม่ก้าวร้าว ไม่พูดเอาหน้า รู้ชอบแล้วจึงกล่าว ถ้าเขาพูดดีพูดถูกก็อนุโมทนา เมื่อคนอื่นพูดผิด ก็ไม่รุกราน เขาพูดพลั้งไปบ้างก็ไม่ถือสาหาความ ไม่พูดพล่าม ไม่พูดเหยียบย่ำคนอื่น การพูดของสัตบุรุษ เป็นการพูดเพื่อให้เกิดความรู้ประเทืองปัญญา อารยชนมีปกติสนทนากันอย่างนี้
